We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Zastępując impresjonizm realizmem socjalistycznym, Aleksander Michajłowicz Gierasimow, którego 50 lat świętowano w mijającym roku 2013, był oczywiście krytykiem sztuki i laureatem, a także pierwszym prezydentem (Akademia Sztuk Pięknych), nawet „ukochanym malarzem Stalina” - ale zawsze pozostał po prostu Wielkim Mistrzem. Wspaniały artysta. Przekonuje o tym atrakcyjny obraz „Po deszczu”. Chociaż na pierwszy rzut oka nie przedstawia niczego niezwykłego, letni taras jest prosty, a nie „rządowy” domek.
Artysta używa głównie ciemnych odcieni zieleni i brązu - deszcz przeminął, ale zielenie za oknem zamokły, zmokły i pociemniały, nasycone wilgocią z ukośnych strumieni deszczu, podłogi, balustrad, a nawet stolika na werandzie letniej pozostawionej z otwartymi drzwiami i oknami. A za oknem przyciemniona deszczem ściana, grube, prawie „czarne” krzaki.
Ale Gerasimov nie bez powodu zaczął od impresjonizmu - bukiet w szklanym dzbanku odgrywa dużą rolę w jego obrazie, gdyby nie jasne, żywe plamy kwiatów, blask dzbanka, zdjęcie jako całość pozostawiłoby smutne uczucie, wrażenie: „Cóż, lato się skończyło, teraz pada deszcz ładować przez długi czas! ”. Mimo jasnego słońca, zdjęcie byłoby smutne. Ale kwiaty - i to jest umiejętność Artysty! - zmieniają to uczucie wręcz przeciwnie: „Czy padało? Ale jaka świeżość w powietrzu, jaki silny aromat z kwiatów! Jak wszystko świeci na słońcu! ”
I taki efekt osiąga się minimum środkami artystycznymi - po prostu coś! - trzy kolory, blask dzbanka, gra światła na szklanych powierzchniach szklanego stołu leżącego na stole. Zdjęcie pokazuje, że A.M. Gerasimov długo po „oficjalnym” zerwaniu z impresjonizmem zastosował technikę i niektóre techniki artystyczne tego kierunku malarstwa. Byłoby miło, gdyby nadal malował w tym stylu, obraz „Po deszczu” jest bardziej żywy niż wszyscy „przywódcy” z obrazów autora.
Malowanie na lunchu Opis
