We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Obraz został napisany w stylu „dystansu”. Tylko nieliczni potrafią zrozumieć prawdziwy pomysł, prawdziwe znaczenie i cel artysty.
Obraz niejako podzielony jest na dwie części: w jednej przeważają odcienie szarości i nieokreślonego, a przeciwnie, pełna jest jasności i form. Lewa część obrazu zdaje się przedstawiać myśli kardynała, jego procesy pracy, w których decyduje: komu - żyć, a komu - nie.
Po prawej stronie jest dziewczyna oświetlona pomarańczowym światłem. Wydaje się wyróżniać, ale tylko w formach, nawet jej kolorystyka jest wybierana tak samo jak druga połowa obrazu. Po lewej stronie są robotnicy, w ich przepracowaniu, po prawej ładna kobieta, która uśmiecha się radośnie, zachęcając pracowników do zmęczenia ciężką pracą fizyczną. Gdzieś w oddali ktoś jest widoczny. Brak wyraźnego obrazu. Wokół stałego piasku, wszystkie tego samego koloru, oddzielone tylko od siebie cieniem.
Narożnik ściany, który się rozpadł, dzieli przestrzeń, w której talent artysty pozostawił ślad - nieco dziwne, ale bardzo zrozumiałe znaczenie przedstawionego obrazu. Malowanie z mocą i głównym pokazuje widzowi zamieszki o jego możliwościach i zasięgu.
Przedstawiony jest uderzający w swoim realizmie i tragedii - zmęczeni robotnicy i frywolna dama - nieco dziwna, ale starannie przemyślana fabuła, która wyjaśnia, kto i dlaczego istnieje.
Wszystko, co otacza pracowników, sugeruje, że w ich życiu nie ma innej zabawy niż spędzanie całego dnia w kurzu, ziemi i nie widzeniu światła słonecznego. Jednak autor przywiązuje większą wagę do ludzi pracy, zyskują więcej kolorów i farb, ale dziewczyna po prostu łączy się z otaczającym ją tłem.
Wydaje się, że autor mówi nam, że nie należy marnować życia w poszukiwaniu wygody, ale także nie chować się pod ziemią w poszukiwaniu zysku. Musisz znaleźć swój środek.
Przybycie Stanovoya do śledztwa
