Opis obrazu Antoine'a Watteau „Gilles”

We are searching data for your request:

Forums and discussions:

Manuals and reference books:

Data from registers:

Wait the end of the search in all databases.
Upon completion, a link will appear to access the found materials.

Antoine Watteau - największy francuski malarz, rodzaj proroka w stylu rokoko, który preferował sceny mityczne i fabularne. Zwrócił również dużą uwagę na aktorów w ich tradycyjnych rolach. Jego obrazy są zwykle wykonane z wielką sztuką i dbałością o szczegóły, pełne znaczenia, postaci i drobiazgów, które składają się na wnętrza.

Pierre, który urodził się we Włoszech jako maska komedii del arte, jest znany wszystkim we Francji jako mieszkanie. Początkowo jego rolą była rola innego sługi, wiecznego rywala Arlekina, trochę sprytnego i podejrzanego, sprytnie ukrywającego go z zewnętrzną dobrą naturą i niezdarnością.

Jednak wszystkie jego plany często zawodziły i zawodziły, Colombina poszła do Harlequin i kiedy obraz Pierre'a został ponownie przemyślany. Z komiksu stał się postacią tragiczną, stopniowo przekształcając się z łajdaka w prześladowanego nieszczęśliwego kochanka.

Na zdjęciu Watteau Pierrot pojawia się na tym obrazie. Pomimo obecności ludzi wokół niego jest samotny. Spektakl się skończył, wszyscy są zajęci własnymi sprawami, a on stoi na wzgórzu z wyrazem zmieszania i niezrozumienia.

Obniżona linia horyzontu podnosi ją ponad pozostałe, zmieniając obraz w portret i wskazując, jak różny jest poziom myślenia i zainteresowań jego kolegów. Są obojętni na Pierrota, są zajęci rozmowami, aw jego życiu ich rola jest niczym więcej niż posągiem faunów, wyglądającym poważnie i głupio. Jest ubrany w tradycyjny strój. Szpiczasty kapelusz, przesunięty do tyłu głowy, ma niejasne podobieństwo do aureoli.

Grając postać tragicznego i niezrozumianego, Pierrot pozostaje taki sam w życiu, niepotrzebny dla nikogo, odrzucony przez wszystkich i nikogo nie rozumiejący.

Patrzy na widza ze smutkiem i jakby pyta, jakby zakładając, że to w mocy tych, którzy na niego patrzą, uwolni go od tej śmiertelnej tęsknoty.

Peter Brueghel Kraj Lazybones