Obraz powstał w 1869 roku. Zanim pojawi się widz, Tiflis, południowe miasto o charakterystycznej naturze. Na pierwszym planie widzimy grupę ludzi. Majestatyczne góry wznoszące się na horyzoncie nadają całemu stworzeniu wyjątkowy smak. Wydaje się, że łączą się z niebem, tak poważnym i okazałym. Słońce świeci przez chmury, nadając im niezwykły wygląd.

Obraz przedstawia kobietę z dzieckiem, ale to nie tylko kobieta, to dziewica trzymająca w ramionach błogosławione dziecko. Jej łagodne, a jednocześnie smutne spojrzenie zdaje się wiedzieć o tym, jak niewdzięczna przyszłość czeka na syna. Przeciwnie, dziecko jest pełne życia, siły i energii, co bardzo wyraźnie widać w jego konstytucji.

Obraz został namalowany w 1919 roku. Wielu artystów uwielbiało taki gatunek malarstwa jak pejzaż. W naturze artyści bezpośrednio odzwierciedlali własne uczucia i najskrytsze myśli, a tłem wielu prac Kustodiewa był właśnie zimowy krajobraz. Widzimy uroczystości. Sam artysta wydaje się być na podium, z którego widzi wszystko, co się dzieje.

Bardzo trudno jest zrozumieć Dalego, nie znając jego biografii, nie czytając jego krytyki lub po prostu nie słysząc go powierzchownie. Jest po prostu niezwykle trudnym artystą dla estetycznie dostrojonej osoby, na przykład ten obraz to „Małe szczątki”. O czym to jest? Och, bycie? Że na tym świecie wszystko się psuje?

Niezwykle piękny obraz stworzony techniką z wykorzystaniem palety kolorów tempera został stworzony przez artystę w 1924 roku. Następnie, w 1925 r., W Adyar, przedstawił go Towarzystwu Teozoficznemu w osobie jego założyciela - wyjątkowej Rosjanki - Bławatskiej Eleny Pietrowna. Posiadała niezwykle wysoki poziom edukacji kulturalnej i moralnej oraz wyrafinowane piękno ideałów renesansu.

Vasnetsov Viktor Michajłowicz - wybitny rosyjski malarz, który stał się założycielem romantycznej narodowo wersji rosyjskiej secesji. Przez całe życie starał się przekazać i pokazać piękno swojej ojczyzny i ludzi, którzy tam mieszkali: zwykłych robotników i chłopów. Obraz "Guslyary Wiktor Michajłowicz Wasniecow napisał w 1899 roku.